Φλερτ στα χρόνια του Μετρό

Χτες το απογευματάκι γυρίζοντας από το γραφείο με το Μετρό είδα ένα πολύ τρυφερό στιγμιότυπο। Στην στάση Ομόνοια μπαίνει ένας κύριος μεγάλος σε ηλικία, από αυτούς τους συμπαθητικούς "κοτσονάτους" παππούδες με το καπελάκι του, ψηλός με καθαρό βλέμμα। Μία κοπέλα σηκώνεται και του λέει αν θέλει να του παραχωρήσει τη θέση του। Ο παππούς απαντά αποστομωτικά: "όχι και να κάτσω, τι είμαι γέρος; Άλλωστε πόσο σου ρίχνω, τρεις τέσσερις φορές την ηλικία σου έχω!" Απέναντι καθόταν μια κυρία γύρω στα εβδομήντα - σημείωση: ο παππούς την είχε τσεκάρει με το που μπήκε στο Μετρό। "Μα καθήστε, εμείς οι μεγάλοι δεν κάνει να είμαστε όρθιοι στο Μετρό, μπορεί να πέσουμε"। Και εκεί αρχίζει το φλερτ.... Διάλογος απείρου κάλλους! Η ανάγκη για φλερτ δεν σταματά σε καμιά ηλικία!!!! Μπήκε και η άνοιξη και οι δύο συμπαθέστατοι ηλικιωμένοι ερωτοτροπούσαν σαν μαθητούδια με ένα τρόπο που θύμιζε άλλες εποχές!!!!