Οι καινούριοι φίλοι, οι γονείς των φίλων των παιδιών μας

Καιρό τώρα θέλω να γράψω για αυτό. Οι καινούριοι φίλοι, είναι συνήθως οι γονείς των φίλων των παιδιών μας.
Τι θέλω να πω: όταν γίνεσαι γονιός κάνεις παρέα και με τους γονείς των φίλων του παιδιού σου. Από αυτούς, με κάποιους ταιριάζεις και με κάποιους δεν ταιριάζεις. Τόσο απλά.
Αλλά όταν ταιριάζεις είναι υπέροχα! Διευρύνεται αυτόματα ο κύκλος των φίλων σου, μεγαλώνει η παρέα, οι άνθρωποι που σκέφτεσαι, αγαπάς και σε αγαπάνε! Αυξάνονται οι στιγμές της χαράς και του γέλιου.
Από μια ηλικία και μετά είναι δύσκολο να κάνεις καινούριους φίλους, περιορίζονται οι πιθανότητες...και αυτοί οι καινούριοι φίλοι είναι χαρά!
Αφορμή για αυτές τις σκέψεις, είναι οι καλοκαιρινές διακοπές που είχαμε την τύχη να βρεθούμε με τους καινούριους μας φίλους, αλλά και η επιστροφή που ήταν δύσκολη. Γυρίσαμε και η γιαγιά μας - babysitter αρρώστησε και δεν είχαμε που να αφήσουμε το παιδί.
Τον πήραμε στις δουλειές μας, αλλά πόσο να αντέξει... και τότε οι καινούριοι φίλοι έσπευσαν να δώσουν χείρα βοηθείας!
Για αυτούς λοιπόν τους καινούριους φίλους, Παντελή, Σαβίνα, Μάρθα, Στέλλα, Νίκο, Κορίνα, Γιώργο, Μαρία, Γιάννη και σε όσους θα έρθουν από εδώ και πέρα!

5 χρόνια μαμά

Και ναι σήμερα μαζί με τον μικρό - δεν είναι και τόσο μικρός πια, έχω γενέθλια και εγώ. 
5 χρονών ο Κωνσταντίνος, 5 χρόνια μαμά εγώ. 

Και τι να ευχηθείς; ΥΓΕΙΑ και για τους τρεις μας, το βασικό! Εσύ να είναι γερός να μεγαλώσεις και να ζήσεις τη ζωή σου όπως ακριβώς τη θέλεις εσύ, και εμείς να είμαστε γεροί, ώστε να είμαστε όσο το δυνάτον καλύτεροι συνοδοιπόροι σου σ' αυτήν την περιπέτεια. 

5 χρόνια και έμαθα μερικά πράγματα ακόμα!

• Η  αγάπη είναι απεριόριστη 
• Η υπομονή είναι ανεξάντλητη
• Η χαρά είναι ανυπέρβλητη 
• Ο θυμός είναι διαχειρίσιμος 
• Η κούραση είναι ατελειώτη
• Η φαντασία είναι κινητήριος δύναμη

Και ναι όσο μεγαλώνεις και ωριμάζεις ως μητέρα, κατανοείς τη δική σου μητέρα και τη σέβεσαι ακόμα πιο πολύ, ή καλύτερα τώρα τη σέβεσαι πραγματικά γιατί ξέρεις πως είναι. 

Και επειδή η μουσική δεν λείπει πότε, το παρακάτω είναι για σένα μικρέ μου, που αν και τώρα είσαι ένα γνήσιο ηπειρωτάκι που μαγεύεσαι με το κλαρίνο, η μάνα σου ελπίζει πως κάποια στιγμή θα εκτιμήσεις και τα δικά της ακούσματα!!!! 

Χρόνια Πολλά μας!!!


https://www.youtube.com/watch?v=1w7OgIMMRc4

Στέλεχος ετών 36, μάνα, αναζητεί εργασία

Είσαι λοιπόν 36 ετών,σε μια Ελλάδα της κρίσης έχεις δύο, όχι μία δουλειές, αλλά είσαι απογοητευμένη και με τις δύο... και προσπαθείς να βρεις μία καινούρια. 
Αποτέλεσμα μηδενικό. 
Γιατί; Αναρωτιέσαι συνέχεια γιατί; Πας σε συνεντεύξεις που απλά δεν καταλήγουν πουθενά, βάζεις την επαγγελματική σου μάσκα, είσαι φιλική όσο πρέπει, απαντάς σε όλες τις ερωτήσεις, τα προσόντα σου είναι αδιαμφισβήτητα και όμως... έρχεται η απαντητική επιστολή - μαχαιριά κάθε φορά."Ευχαριστούμε για το χρόνο που μας διαθέσατε, αλλά δεν θα προχωρήσουμε μπλα μπλα..." 
Και ξανά γιατί; 
Η απάντηση είναι εκεί και δεν θες να την παραδεχθείς.  
Είσαι 36, μάνα...και αυτό στην Ελλάδα του 2015 είναι μειονέκτημα. Ο εργοδότης σκέφτεται: 
- Και αν θέλει να κάνει και δεύτερο παιδί; 
- Όχι φίλε μου, δεν θέλω...έκανα το χρέος μου στην ανθρωπότητα. Ακόμη και αν θέλω, δεν σε αφορά.
- Και αν αρρωστήσει το παιδί; 
- Αν αρρωστήσει, αρρώστησε. Τα δικά σου παιδιά δεν αρρωσταίνουν ποτέ; 
- Είναι ακριβή; Δεν μπορώ να της δώσω 400€ το μήνα για 10 ώρες; 
- Εσύ, πόσα παίρνεις φίλε μου; Μπορείς να ζήσεις με 400€ το μήνα; 
Αυτά και πολλά άλλα έχεις στο μυαλό σου αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι...