Ενοχές

Αυτές τις μέρες έχει πέσει πολύ δουλειά. Πολύ δουλειά σημαίνει πολλές ενοχές. Ενοχές που δεν προλαβαίνω να δω τον μικρό κυρίως...ενοχές πως δεν είμαι καλή μάνα... όλα αυτά τα χαζά.
Κι όμως ενώ το σκέφτεσαι ψύχραιμα και λες πως το ότι κάνεις το κάνεις για το καλό του παιδιού, να μπορείς να του εξασφαλίσεις κάποια στοιχειώδη, ξέρεις βαθιά μέσα σου (ίσως όχι και πολύ βαθιά) πως εν μέρει το κάνεις και για τον εαυτό σου. Να του αποδείξεις πως είσαι ικανός στη δουλειά, να τονώσεις την αυτοπεποίθησή σου.
Και μετά σκέφτεσαι πως για να είναι καλά ο μικρός, πρέπει εσύ να είσαι πρώτα καλά. Και οι ενοχές φεύγουν όπως ήρθαν...